Get Adobe Flash player

Δυσχερης η αντιμετωπιση των σοβαρων τροχαιων ατυχηματων στα νησια©

Κύρια αιτία τροχαίων ατυχημάτων στα νησιά

Τα τροχαία ατυχήματα στα νησιά προκαλούνται ευκολότατα από άτομα που οδηγούν κυρίως δίτροχες μηχανές, αλλά και από άτομα που χρησιμοποιούν αυτοκίνητα με υπερβολική ταχύτητα. Τα νησιά, λόγω κλιματολογικών συνθηκών και της ιδιαίτερης ψυχολογίας ξενοιασιάς των παραθεριστών όλων των ηλικιών αποτελούν εστίες αύξησης των τροχαίων ατυχημάτων , ιδίως τους θερινούς μήνες.  

Το να νοικιάσει κανείς ένα δίτροχο μηχανάκι αποτελεί εύκολη υπόθεση, αφού η ενοικίαση τέτοιων μηχανών γίνεται σε κάθε νησί από ανθούσες, γιαυτό το λόγο, επιχειρήσεις ενοικίασης μοτοποδηλάτων.

Η επιθυμία για φθηνή μετακίνηση, η ψευδαίσθηση της σωματικής απελευθέρωσης που αποκτάει ο οδηγός μοτοποδηλάτου και η ευεξία που δημιουργεί η οδήγηση σε φυσικό περιβάλλον, πολλές φορές οδηγεί σε παραβίαση των ορίων ταχύτητας. Η Άγνοια των δυσκολιών των νησιωτικών δρόμων αποτελεί σοβαρή παγίδα για τους οδηγούς μοτοποδηλάτων και αυτοκινήτων , όταν αναπτύσσουν παράλογη ταχύτητα.

Δυστυχώς για πολλούς νέους οι διακοπές που συνοδεύονται από νυχτερινή έξοδο με μηχανάκι  ή αυτοκίνητο και χρήση αλκοολούχων ποτών μπορεί να καταλήξει σε βαρύ ή και θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα.

Οι οδηγοί μοτοποδηλάτων πολλές φορές στερούνται διπλώματος οδήγησης μοτοποδηλάτου. Παρά τούτο, νομίζοντας ότι είναι εύκολη δαυλιά το να οδηγείς μοτοποδήλατο, νοικιάζουν μοτοποδήλατο, είτε ξεγελώντας τους ενοικιαστές μοτοποδηλάτων, είτε με τη συναίνεση του ενοικιαστή μοτοποδηλάτων. Ενώ είναι υποχρεωτική η χρήση κράνους κατά την οδήγηση μοτοποδηλάτου, εν τούτοις πολλοί δεν χρησιμοποιούν κράνος.

Όσοι επισκέπτονται νησιά και οδηγούν αυτοκίνητο ή μοτοποδήλατο ενθουσιάζονται από την ομορφιά των τοπίων των διαδρομών μέσα στη φύση, αισθάνονται ευεξία καθώς δέχονται την ηλιακή ακτινοβολία και εισπνέουν καθαρό αέρα. Οι διακοπές στα νησιά επιδιώκονται διότι παρέχουν ψυχαγωγία και επιτρέπουν την ελεύθερη διαβίωση και κίνηση στη φύση.   

Στα νησιά δεν υπάρχει επαρκής ιατρονοσηλευτική κάλυψη

Οι επισκέπτες νησιών, ακόμη και των πιο προηγμένων υγειονομικά, οφείλουν να ενημερωθούν για τις υγειονομικές συνθήκες που επικρατούν στο κάθε νησί.

Στα νησιά που διαθέτουν αεροδρόμιο υπάρχει συνήθως και ένα κέντρο υγείας. ΄Ενας σοβαρός τραυματισμός μετά από τροχαίο αντιμετωπίζεται στο κέντρο υγείας ή σε μια ιδιωτική ιατρική μονάδα, που διαθέτουν ορισμένα νησιά. Αν ο τραυματίας πάσχει βαριά , αφού δοθούν οι πρώτες βοήθειες συντομότατα γίνεται η διακομιδή του σε μεγάλη κεντρική ή περιφερειακή νοσοκομειακή μονάδα αεροπορικώς ή ακτοπλοϊκώς.  

Δυστυχώς τα κέντρα υγείας δεν είναι πάντοτε και παντού στελεχωμένα με εξειδικευμένους γιατρούς και αυτό μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία ενός σοβαρά τραυματισμένου σε τροχαίο.

Ανεπάρκεια ή ανυπαρξία ιατρονοσηλευτικού προσωπικού στα νησιά-Ανάγκη αεροδιακομιδής των βαριά τραυματισμένων

 

 Το υπάρχον σήμερα υγειονομικό καθεστώς διορίζει αγροτικούς γιατρούς στα κέντρα υγείας, οι οποίοι κατά κανόνα είναι ανειδίκευτοι. Δεν είναι δυνατόν να απαιτεί κανείς από ανειδίκευτους ή γενικούς γιατρούς να γνωρίζουν ή να έχουν εμπειρίες εξειδικευμένων γιατρών.

Αν προκληθεί κάποιο σοβαρό τροχαίο με βαριά τραυματισμένους δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα αποτελεσματικής αντιμετώπισης και διακομιδής των τραυματιών σε κεντρική ή περιφερική νοσοκομειακή μονάδα.

Αν υπάρχει μεγάλο αεροδρόμιο στο νησί οργανώνεται η διακομιδή από τους γιατρούς του κέντρου υγείας του νησιού, οι οποίοι καλούν οποιοδήποτε αεροσκάφος υπάρχει διαθέσιμο. Οι αεροδιακομιδές γίνονται με αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας,  αεροσκάφη διακομιδής ιδιωτικών ιατρικών εταιριών ή αεροσκάφη που υποστηρίζονται οικονομικά από τοπικά ιδρύματα, όπως τούτο συμβαίνει με το αεροσκάφος της Σαντορίνης.

Το αεροσκάφος του ιδρύματος Λόυλας και Ευαγγέλου Νομικού στη Σαντορίνη αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση

alt
Ο Γιάννης Γρατσίας πιλότος του υγειονομικού αεροσκάφους του ιδρύματος Λόύλας και Ευαγγέλου Νομικού στη Σαντορίνη. Δεκάδες Έλληνες και αλλοδαποί σώθηκαν με την επείγουσα αεροδιακομιδή που έκανε ο Γιάννης Γρατσίας, όλες τις εποχές του έτους και όλες τις ώρες του εικοσιτετραώρου

Το αεροσκάφος ιδιοκτησίας του ιδρύματος Λούλας και Ευαγγέλου Νομικού της Σαντορίνης πραγματοποίησε το 2012 διακόσιες εικοσιεπτά

alt
Ο Στέλιος Ευαγγέλου υπηρέτησε στο κέντρο υγείας Θήρας στη Σαντορίνη, ως Γενικός Ιατρός. Κατά τη διάρκεια της εκεί θητείας του οργάνωσε και επιτέλεσε ο ίδιος, ως συνοδός των πασχόντων μέσα στο αεροσκάφος δεκάδες αεροδιακομιδές τόσο μαζί με το Γιάννη Γρατσία, όσο και με αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Σήμερα υπηρετεί ως Γενικός Ιατρός, Διευθυντής ΕΣΥ στο Κέντρο Υγείας Σπάτων, Αττικής

αεροδιακομιδές πάσχόντων Θηραίων και επισκεπτών της Σαντορίνης.

.

Το αεροσκάφος το χειρίζεται ο εμπειρότατος πιλότος σε  αεροδιακομιδές Γιάννης Γρατσίας. Οι αεροδσιακομιδές στη Σαντορίνη γίνονται με τη συνοδεία κάποιου εφημερεύοντος γιατρού του Κέντρου Υγείας Σαντορίνης.

Το αεροσκάφος της Σαντορίνης έχει δώσει τη δυνατότητα σε αρκετούς αγροτικούς ή Γενικούς Γιατρούς που υπηρέτησαν στο Κέντρο υγείας της Σαντορίνης να αποκτήσουν τεράστια εμπειρία αεροδιακομιδών, όπως ο Γενικός Ιατρός  Στέλιος Ευαγγέλου, που πραγματοποίησε  μαζί με τον πιλότο Γιάννη Γρατσία εκατοντάδες αεροδιακομιδών.

Τούτο το γνωρίζει ο γράφων, διότι εργάστηκε από το 1998-2008 στη Σαντορίνη  και απέκτησε προσωπική άποψη για τη συμβολή των ανωτέρω στη διάσωση της ζωής πολλών συνανθρώπων μας

Τόσον ο Στέλιος Ευαγγέλου, όσο και ο Γιάννης Γρατσίας θα ήσαν ιδανικοί εκπαιδευτές γιατρών και πιλότων στην διακομιδή βαρέως πασχόντων ασθενών, στους οποίους θα μπορούσαν να μεταβιβάσουν τις εμπειρίες τους.

Ο παρακάτω πίνακας περιγράφει τον αριθμό των πτήσεων που έκανε το υγειονομικό σκάφος του ιδρύματος Λόύλας και Ευαγγέλου Νομικού, μετά από σχετικά παραπεμπτικά από το Κέντρο Υγείας Θήρας.

Συνολικά το 2012 πραγματοποιήθηκαν  227 αεροδικομιδές, με τις οποίες μεταφέρθηκαν 325 ασθενείς.

  

 

Aεροδιακομιδές ανά μήνα

1.

Ιανουάριος

2012:

16

πτήσεις για

22

ασθενείς

2.

Φεβρουάριος

2012:

30

πτήσεις για

37

ασθενείς

3.

Μάρτιος

2012:

11

πτήσεις για

17

ασθενείς

4.

Απρίλιος

2012:

17

πτήσεις για

26

ασθενείς

5.

Μάιος

2012:

16

πτήσεις για

25

ασθενείς

6.

Ιούνιος

2012:

28

πτήσεις για

41

ασθενείς

7.

Ιούλιος

2012:

20

πτήσεις για

34

ασθενείς

8.

Αύγουστος

2012:

31

πτήσεις για

47

ασθενείς

9.

Σεπτέμβριος

2012:

3

πτήσεις για

5

ασθενείς

10.

Οκτώβριος

2012:

9

πτήσεις για

12

ασθενείς

11.

Νοέμβριος

2012:

23

πτήσεις για

31

ασθενείς

12.

Δεκέμβριος

2012:

23

πτήσεις για

28

ασθενείς

 

Πρόκληση ατυχήματος σε νησί που δεν διαθέτει  αεροδρόμιο

Ο επίδοξος παραθεριστής σε κάποιο νησί θα  πρέπει να παίρνει πρώτα πληροφορίες για τις ιατρονοσηλευτικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί του προορισμού του.

Οι επισκέπτες των νησιών, ιδίως των απομονωμένων θα πρέπει να είναι προσεκτικότατοι στο τι τρώγουν και στο τι πίνουν. Δεν είναι λίγα, κάθε χρόνο τα κρούσματα των τροφικών δηλητηριάσεων και μέθης από κατάχρηση αλκοολούχων ποτών ή ποτών κακής ποιότητας.

Αν κάποιος πάθει τροχαίο σε κάποιο νησί που δεν διαθέτει αεροδρόμιο θα πρέπει να γνωρίζει ότι σ’ αυτό το νησί πιθανόν να υπάρχουν ένα ή δύο αγροτικοί άπειροι γιατροί και ότι αν το ατύχημά του είναι βαρύ θα γίνουν προσπάθειες να διακομιστεί σε μεγάλο νοσοκομείο είτε με αεροδιακομιδή με έλικόπτερο του  ΕΚΑΒ ή ελικόπτερο κάποιας ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας, αφού περάσουν αρκετές ώρες από τη στιγμή του ατυχήματος.

Συνεπώς οποιοσδήποτε επισκέπτεται κάποιο νησί για τουριστικούς λόγους οφείλει πρώτα να έχει ιατροφαρμακευτική ασφάλιση που να του παρέχει τη δυνατότητα κάλυψης αεροδιακομιδής ή θαλάσσιας διακομιδής και νοσηλείας σε νοσοκομείο.

Στ άρθρο αυτό δεν κρίνεται η ποιότητα των παρεχομένων κρατικών ή ιδιωτικών ιατρικών υπηρεσιών στα νησιά μας. Αυτό αποτελεί τεράστιο και δυσεπίλυτο πρόβλημα. Το Υπουργείο Υγείας προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των άγονων υγειονομικά περιοχών, όπως τα νησιά μπορεί μεν να στέλνει επαρκή αριθμό γιατρών, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι αυτοί διαθέτουν την επαρκή πείρα, γνώσεις και εξειδίκευση στο να αντιμετωπίσουν σοβαρά τροχαία ατυχήματα που προκαλούνται στα νησιά.

Επιπλέον δεν υπάρχουν και οι κατάλληλοι υλικοτεχνικοί εξοπλισμοί για την  αντιμετώπιση ενός σοβαρού τροχαίου σε κάποιο νησί.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τα εντυπωσιακά  στοιχεία, τα οποία ανακοίνωσε  την Παρασκευή 17 Μαΐου 1913 το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) σχετικά με τις αεροδιακομιδές και τις διακομιδές με πλωτά μέσα, τις οποίες έχει πραγματοποιήσει φέτος το Κέντρο.

Έτσι, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΚΑΒ, το Κέντρο δέχθηκε από την αρχή του έτους μέχρι τις 13 Μαΐου 2013  914 σχετικές κλήσεις, για τις οποίες πραγματοποιήθηκαν 513 αεροδιακομιδές και 263 διακομιδές με πλωτά μέσα.

Oι αεροδιακομιδές αφορούν τη Ρόδο (με 70), τη Νάξο (26), τη Χίο (24), τη Μύκονο (20) και τη Σαντορίνη (14).

Πληροφοριακά οι μελλοντικοί επισκέπτες νησιών οφείλουν να έχουν υπόψη τους ότι π.χ.

Κέντρο Υγείας  Ίου και Μήλου υπηρετεί αντίστοιχα μόνο ένας ιατρός Γενικής Ιατρικής ή Παθολογίας. Σε Φολέγανδρο, Ανάφη, Σίκινο, Σέριφο και Κίμωλο υπηρετούν μόνο ιατροί υπόχρεοι υπηρεσίας υπαίθρου. Στις περισσότερες Υγειονομικές Μονάδες δεν υπηρετούν παιδίατροι.

Στην κατηγορία των Δ.Ε. και Τ.Ε. Ιατρικών Εργαστηρίων και Ραδιολογίας - Ακτινολογίας καταγράφονται επίσης σημαντικές ελλείψεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τους νοσηλευτές και τους διοικητικούς υπαλλήλους.

Εκτός από τους 117.000 κατοίκους του νομού Κυκλάδων τους μήνες της τουριστικής αιχμής αυτός ο πληθυσμός μπορεί και να πενταπλασιαστεί, επί καθημερινής βάσεως, πράγμα που καθιστά προβληματική την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε τραυματίες από σοβαρά τροχαία ατυχήματα.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 1/3 των ατόμων που θα επιλέξουν ένα νησί ως προορισμό των διακοπών τους θα χρειαστούν τη βοήθεια μιας ιατρικής μονάδας εξαιτίας ενός επιπόλαιου ή σοβαρότερου τραυματισμού ή ασθένειας.

Αυτή η υγειονομική υποστελέχωση των νησιών είναι πηγή ανασφάλειας για τους μόνιμούς κατοίκους, η οποία όμως δεν υπάρχει στους επιπόλαιους και απρόσεκτους θερινούς  επισκέπτες, Έλληνες και Αλλοδαπούς,  οδηγούς μοτοποδηλάτων και αυτοκινήτων.

. «Το ΕΚΑΒ δεν δύναται να καλύψει επαρκώς το θέμα των διακομιδών και συχνά ασθενείς διακομίζονται με πλωτό ιδιωτικό μέσο. Παρατηρείται υποστελέχωση του ΕΚΑΒ με αρκετά προβλήματα ομαλής εκτέλεσης 24ωρης κάλυψης στα νησιά των Κυκλάδων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του τμήματος αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ, από το σύνολο των διακομισθέντων ασθενών του νησιωτικού χώρου απόλυτη ένδειξη αεροδιακομιδής είχε το 61% των περιπτώσεων, σχετική ένδειξη το 32,8%, ενώ το 6,2% δεν είχε καμία ιατρική ένδειξη και η αεροδιακομιδή πραγματοποιήθηκε για κοινωνικούς λόγους».

 

Δεν υπάρχουν μονάδες εντατικής θεραπείας στα νησιά

Υπενθυμίζεται ότι ένα σοβαρό τροχαίο, ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου  τις περισσότερες φορές πρέπει να νοσηλευτεί άμεσα σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Αυτό σημαίνει την ύπαρξη άριστα εξειδικευμένων ομάδων γιατρών με εμπειρίες και γνώσεις. Αυτές οι ομάδες είναι αδύνατον να υπάρχουν σε κάθε νησί, ακόμη και σε νησιά μείζονος τουριστικού ενδιαφέροντος, όπως η Ρόδος, Μύκονος, Σαντορίνη, Κως, κλπ., τουλάχιστον προς το παρόν.

Για τους παραπάνω λόγους οι επισκέπτες των νησιών μας οφείλουν να τηρούν τους κανόνες ασφαλούς οδήγησης, να μη τρέχουν με παράλογες ταχύτητες το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι τους, να φορούν  όλοι οι οδηγοί μοτοποδηλάτου κράνος, επιγονατίδες και επιαγκωνίδες να είναι βέβαιοι ότι το όχημα που έχουν νοικιάσει έχει κάνει πρόσφατα σέρβις και να είναι καινούργια μοντέλα και να μην οδηγούν μετά από οινοποσία ή λήψη άλλων οινοπνευματωδών.

 

Πρόληψη των τροχαίων στα νησιά

Το να οδηγεί κανείς μηχανάκι στους δρόμους οποιουδήποτε Ελληνικού νησιού αποτελεί παράτολμη πράξη, αν δεν έχει εκπαιδευτεί και έχει αποκτήσει πείρα. Η εκπαίδευση στην οδήγηση μοτοποδηλάτου αν δεν έχει γίνει στην εφηβική ηλικία από υπεύθυνο εκπαιδευτή είναι επιοσφαλής αν γίνει στην ενήλικη ζωή.

 Δεν αρκεί μόνο η κατοχή διπλώματος μοτοποδηλάτου. Ο ασφαλής οδηγός μοτοποδηλάτου χρειάζεται πολλές ώρες εκπαίδευσης. Επίσης δεν είναι εφικτό για τον καθένα να μάθει να οδηγεί μοτοποδήλατο. Όποιος έχει παραμικρό φόβο για το οδήγημα μοτοποδηλάτου ή και αυτοκινήτου, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να μην τα πιάνει στα χέρια του.

Συνήθως τα μοτοποδήλατα τα αφιππεύουν δύο άτομα, ο οδηγός και ο συνεπιβάτης που κάθεται στο πίσω μέρος του καθίσματος της μηχανής. Οι κλινικές παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι οι συνεπιβάτες των μοτοποδηλάτων υφίστανται σοβαρότερες κακώσεις από τους οδηγούς, όταν συμβεί τροχαίο.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο συνεπιβάτης δεν έχει πάντοτε συγκεντρωμένη την προσοχή του στην οδήγηση, αλλά πλανάται η προσοχή του στο τοπίο της διαδρομής ή είναι αφηρημένος ή δεν συγκρατείται καλά στο σώμα του οδηγού.

 Συνιστάται η αποφυγή της χρήσης μηχανών μεγάλου κυβισμού και ταχυτήτων, αλλά η χρήση μηχανών, όσο το δυνατόν μικρής ιπποδύναμης, αν και αυτό δεν έχει αποτρέψει  την πρόκληση σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων.

Οι  διακοπές σ’ένα Ελληνικό νησί μπορεί να εξελιχτούν σε τραγωδία, αν οι παραθεριστές δεν εκτιμούν σωστά τους κινδύνους της χρήσης μοτοποδηλάτων και αυτοκινήτων, χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας και τήρηση των κανονισμών του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Επιπλέον οφείλουν να γνωρίζουν ότι αν πάθουν σοβαρό ατύχημα  σε ένα έρημο υγειονομικά νησί μπορεί να χάσουν τη ζωή τους ή να μείνουν ανάπηροι, αφού μπορεί να είναι ανύπαρκτη ή αδύνατη ή δυσχερής η διακομιδή τους σε κεντρική νοσηλευτική μονάδα.

Το ΕΚΑΒ θα πρέπει να εμπλουτιστεί, ενώ στα κέντρα υγείας θα πρέπει να αυξηθεί το προσωπικό των ειδικευμένων εμπείρων γιατρών με εκπαίδευση στην ασφαλή οργάνωση της αεροδιακομιδής των τραυματιών από τροχαία ατυχήματα.  

.

Τελευταία Ενημέρωση (Κυριακή, 02 Οκτώβριος 2022 08:47)

 
Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.